اسپیس ایکس یکی از اجزای کلیدی مورد نیاز برای موفقیت پرتاب فضانوردی خصوصی بعدیاش را که برای تابستان امسال برنامهریزی شده، رونمایی کرده است.
در ماموریت یادشده با نام «پولاریس دان»، قرار است اولین پیادهروی فضایی توسط فضانوردان خصوصی انجام شود؛ درنتیجه اسپیس ایکس باید لباسی را برای مسافرانش طراحی میکرد که قادر به محافظت از آنها دربرابر محیط خشن فضا باشد. اکنون برای اولینبار فرصت تماشای این لباس فضانوردی جدید را بهدست آوردهایم.
لباس جدید اسپیس ایکس برای فعالیتهای خارج از فضاپیما (EVA)، شباهت زیادی به لباس فضانوردی این شرکت برای فعالیتهای درون فضاپیما (IVA) دارد. لباس کنونی فضانوردان اسپیس ایکس، برای پوشیدن در هنگام پرتاب و فرود فضاپیما طراحی شده است، اما برای استفاده در محیط خلاء مناسب نیست. درمقابل، لباس جدید EVA، دارای ویژگیهایی است تا ضمن افزایش تحرک فضانوردان، از آنها در برابر فضای خلاء سرد و بدون هوا در خارج از فضاپیما محافظت کند.
کریس دریک، مدیر تیم لباس فضانوردی اسپیس ایکس هنگام صحبت دربارهی لباس جدید در شبکه اجتماعی ایکس، گفت تلاش زیادی انجام شده است تا فضانوردان درون لباس در دمای مناسب قرار داشته باشند. دریک همچنین به نمایشگر فرانما در طراحی کلاه ایمنی اشاره کرد که دادههای مربوط به دمای داخلی، رطوبت و فشار لباس را در مقابل دید فضانوردان قرار میدهد.
جرد آیزاکمن، فرمانده ماموریت پولاریس دان نیز گفت: «از نظر زیبایی، لباس جدید ممکن است شبیه لباس IVA بهنظر آید؛ اما آنچه در بطن لباس انجام شده، فوقالعاده است.»
آیزاکمن قبلا تامین مالی و فرماندهی اولین ماموریت فضایی کاملا خصوصی اسپیس ایکس به نام اینسپریشن ۴ را در سال ۲۰۲۱ برعهده داشت. اکنون وی با مجموعه ماموریتهای جدید پولاریس دان قصد دارد تا علاوهبر جمعآوری پول برای امور خیریه، پروازهای فضایی خصوصی را به سطوح جدیدی ارتقا دهد.
اسکات پوتیت، سرهنگ بازنشستهی نیروی هوایی ایالات متحده به عنوان خلبان فضاپیما در کنار آیزاکمن حضور خواهد داشت. سارا گیلیس و آنا منون، مهندسان ارشد عملیاتها در اسپیس ایکس نیز دو عضو دیگر خدمهی پولاریس دان را تشکیل میدهند. این گروه چهار نفره امید دارد که با ماموریت پیشرو، مرزهای سفر فضایی را درنوردد و با پرواز تا ارتفاع بیش از هزار کیلومتر، به دورترین نقطهای از زمین برسد که انسانها از زمان آخرین ماموریت آپولو در بیش از ۵۰ سال پیش رفتهاند.
مسیر پرواز ماموریت پولاریس دان، مداری بسیار بیضوی خواهد بود که حضیض آن درحدود ۱۹۰ کیلومتر است و اوج آن به تقریبا ۱۲۰۰ کیلومتر میرسد. فضاپیما سپس پس از چند گردش، ارتفاع اوج خود را به نزدیک ۱۴۰۰ کیلومتر افزایش خواهد دارد. هدف از رسیدن به چنین ارتفاعی، درک تاثیرات محیط فضا در آن فاصله بر بدن انسان و کپسول حامل فضانوردان است. درنهایت ارتفاع فضاپیما تا حدود ۷۰۰ کیلومتر کاهش مییابد تا سایر وظایف ماموریت ازجمله پیادهروی فضایی انجام شود.
پولاریس دان ماموریتی پنج روزه خواهد بود و خدمه قصد دارند در طول این مدت، تا ۴۰ آزمایش انجام دهند. برای مثال، آنها میخواهند تصاویر پرتو ایکس از تابشها در کمربند وان آلن (محدودهی حلقهای دربردارندهی ذرات باردار پرانرژی در اطراف زمین) تهیه کنند و به بررسی مکانیزمهایی بپردازند که موجب بیماری حرکت در فضا میشوند.
از آنجایی که کرو دراگون دارای هوابند نیست، کل کابین فضاپیما باید کمفشار باشد تا خدمه وظایف خارج از فضاپیما را انجام دهند. این امر به تغییراتی عمده در طراحی کپسول منجر شده است که به فضای داخلی آن امکان میدهد دربرابر محیط خلاء مقاومت کند. اسپیس ایکس همچنین یک سامانهی اعمال فشار دوبارهی نیتروژن برای پایاندادن به وظایف EVA به ماموریت افزوده است. علاوهبراین، نردهها و پایههایی درون فضاپیما نصب و یک رابط نردبانی در دهانهی دریچه برای تسهیل خروج فضانوردان تعبیه شده است.
به قلم : جناب آقای میلاد میرکانی
منبع : زومیت